Ponad 1000 osobistości ze świata (w tym blisko 30 z Polski) apeluje do Ban Ki-moona o zakończenie katastrofalnej wojny z narkotykami.
Przed Specjalną Sesją ONZ byli prezydenci Meksyku, Kolumbii, Brazylii, Chile, Nigerii, Republiki Zielonego Przylądka, Szwajcarii, Portugalii i Polski, byli premierzy Grecji, Węgier i Holandii, wspólnie z wybitnymi uczonymi, prawnikami, duchownymi, czołowymi przedsiębiorcami, urzędnikami państwowymi i artystami, wzywają do działania na rzecz koniecznych zmian w światowej polityce narkotykowej.
„Ludzkość nie może sobie pozwolić na to, by polityka narkotykowa w XXI wieku była równie nieefektywna i szkodliwa jak w poprzednim stuleciu” napisano w liście.
14 kwietnia, 2016 – W przededniu tegorocznej Specjalnej Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ (UNGASS) poświęconej globalnemu problemowi narkotykowemu, przywódcy i aktywiści z całego świata kierują do Sekretarza Generalnego ONZ, Ban Ki-moona list, w którym domagają się „rzeczywistej reformy globalnej polityki kontroli narkotykowej”.
„Ukształtowany w ubiegłym stuleciu system kontroli narkotyków” – piszą autorzy listu – „okazał się katastrofalny dla zdrowia, bezpieczeństwa i praw człowieka na całym świecie. Skoncentrowany w przytłaczającej mierze na kryminalizacji i karaniu, stworzył olbrzymi nielegalny rynek, wzbogacający organizacje przestępcze, korumpujący rządy, przyczyniający się do szerzenia przemocy, zaburzający funkcjonowanie całych gospodarek, a także naruszający podstawowe wartości moralne”.
„Rządy zainwestowały nieadekwatnie duże zasoby w represje i penalizację kosztem wysiłków na rzecz poprawienia warunków życia. Dziesiątki milionów ludzi, głównie biednych i należących do mniejszości rasowych bądź etnicznych, zamknięto w więzieniach, w większości przypadków za naruszenia prawa narkotykowego o niskiej szkodliwości i niewiążące się z użyciem przemocy, w zamian uzyskując w najlepszym wypadku znikomą poprawę bezpieczeństwa publicznego. Problemowe użytkowanie narkotyków, a także HIV/AIDS, zapalenie wątroby i inne choroby zakaźne rozprzestrzeniły się w gwałtownym tempie, podczas gdy prohibicyjne postawy reprezentowane przez rozliczne instytucje i rozwiązania prawne w tym duchu utrudniały prowadzenie redukcji szkód i innych skutecznych polityk w dziedzinie ochrony zdrowia”.
„Ludzkość nie może sobie pozwolić na to, by polityka narkotykowa w XXI wieku była równie nieefektywna i szkodliwa jak w poprzednim stuleciu”.
Wśród sygnatariuszy z Polski są m.in. Aleksander Kwaśniewski, Michał Boni, Olga Tokarczuk, Zbigniew Niemczycki, Gosia Baczyńska.
– Lista osobistości, które podpisały się pod apelem nie ma precedensu, jeśli chodzi o ich wpływowość i zróżnicowanie – powiedział Ethan Nadelmann, dyrektor generalny Drug Policy Alliance, organizacji, która wraz z dziesiątkami stowarzyszonych grup (w Polsce to m.in. Polska Sieć Polityki Narkotykowej, Krytyka Polityczna, czy Fundacja Redukcji Szkód) stoi za inicjatywą. – Nigdy dotąd tak wiele szanowanych osób nie zabierało wspólnie głosu na rzecz zasadniczej reformy polityk kontroli narkotykowej – zwłaszcza ograniczenia «roli kryminalizacji i wymiaru sprawiedliwości (…) do tego, co naprawdę niezbędne, by chronić zdrowie i bezpieczeństwo».
Specjalna Sesja ONZ, która odbędzie się w dniach 19-21 kwietnia, jest pierwszą tego rodzaju od 1998 roku, kiedy to obrady odbywały się pod oficjalnym, choć złudnym hasłem „A drug-free world – we can do it! [Świat wolny od narkotyków – damy radę!]”. W ubiegłym roku Sekretarz Generalny ONZ, Ban Ki-moon, wystosował na forum wyraźny apel do działania, w którym oczekiwał od rządów „przeprowadzenia szeroko zakrojonej i otwartej debaty, która uwzględniałaby wszystkie stanowiska”. Kierowany dziś do niego list publiczny jest po części reakcją na istniejące w obrębie Narodów Zjednoczonych przeszkody utrudniające taką debatę.
– To ważne, że dla tylu liderów opinii w Polsce jasnym jest, iż potrzebujemy nowej odpowiedzi na wyzwania związane z narkotykami, i że w obliczu zbliżającego się UNGASS popierają oni pomysł reform, niezbędnych zarówno na poziomie światowym, jak i naszego kraju – mówi Kasia Malinowska-Sempruch, dyrektor Międzynarodowego Programu Polityki Narkotykowej w Open Society Foundations.
Pod listem podpisali się między innymi*:
Fernando Henrique Cardoso, były prezydent Brazylii
Ernesto Zedillo, były prezydent Meksyku
Vicente Fox, były prezydent Meksyku
Olusegun Obasanjo, były prezydent Nigerii, przewodniczący West Africa Commission on Drugs
César Gaviria Trujillo, były prezydent Kolumbii
Ricardo Lagos, były prezydent Chile
Pedro Pires, były prezydent Republiki Zielonego Przylądka
George Papandreou, były premier Grecji
Ruth Dreifuss, była prezydent Szwajcarii
George Shultz, były sekretarz stanu USA
Paul Volcker, były prezes Rezerwy Federalnej
Warren Buffett, biznesmen, filantrop
Bernard Kouchner, były minister spraw zagranicznych Francji
Sir Richard Branson, przedsiębiorca i filantrop, założyciel Virgin Group
Bob Kerrey, były senator USA
Shashi Tharoor, były Podsekretarz Generalny ONZ; członek parlamentu Indii
Mo Ibrahim, biznesmen
Sting, muzyk
Peter Gabriel, muzyk
John Legend, muzyk
Carly Simon, piosenkarka
Natalie Imbruglia, piosenkarka
Annie Lenox, piosenkarka
Michael Douglas, aktor
Gael Garcia Bernal, aktor, reżyser
Jane Fonda, aktorka
a z Polski:
Aleksander Kwaśniewski, były Prezydent RP, członek Światowej Komisji ds. Polityki Narkotykowej
Marek Balicki, polityk i psychiatra, były minister zdrowia
Michal Boni, polityk, poseł Parlamentu Europejskiego
Wiktor Osiatyński, profesor prawa, konstytucjonalista
Monika Płatek, profesor prawa na Uniwersytecie Warszawskim, feministka
Jerzy Vetulani, psychofarmakolog, profesor nauk przyrodniczych, członek Polskiej Akademii Nauk
Andrzej Blikle, profesor nauk matematycznych, przedsiębiorca
Zbigniew Niemczycki, przedsiębiorca, jeden z założycieli Polskiej Rady Biznesu
Ewa Woydyłło, doktor psychologii, terapeutka uzależnień
Piotr Pacewicz, dziennikarz
Jacek Żakowski, dziennikarz
Sławomir Sierakowski, publicysta, redaktor i wydawca, założyciel Krytyki Politycznej
Danuta Kuroń, działaczka społeczna, prezeska Fundacji Pomoc Społeczna SOS Jacka Kuronia
Kasia Malinowska-Sempruch, dyrektorka Międzynarodowego Programu Polityki Narkotykowej w Open Society Foundations
Olga Tokarczuk, pisarka
Cezary Harasimowicz, pisarz i scenarzysta
Joanna Rajkowska, artystka
Kora, wokalistka rockowa
Kamil Sipowicz, filozof i artysta
Stanisław Sojka, muzyk
Tomasz Stańko, muzyk
Zbigniew Wodecki, muzyk
Zygmunt (Muniek) Staszczyk, muzyk
Grażyna Wolszczak, aktorka
Jacek Poniedziałek, aktor
Weronika Książkiewicz, aktorka
Gosia Baczyńska, projektantka mody
Lidia Popiel, fotografka.
*Afiliacje i tytuły podano wyłącznie w celach identyfikacyjnych i nie należy ich interpretować jako wyrazu poparcia poszczególnych organizacji dla treści tego listu.
Press release in English: http://www.drugpolicy.org/news/2016/04/over-1000-leaders-worldwide-call-end-disastrous-drug-war-ahead-un-special-session
Cały list oraz międzynarodowa lista sygnatariuszy dostępna jest na stronie www.drugpolicy.org/ungass2016. Poniżej tłumaczenie listu na język polski.
Treść listu:
Ban Ki-moon
Sekretarz Generalny
Organizacji Narodów Zjednoczonych
Szanowny Panie Sekretarzu Generalny,
w związku ze zbliżającą się wielkimi krokami Specjalną Sesją Zgromadzenia Generalnego ONZ (UNGASS) w Nowym Jorku, zwracamy się z prośbą o Pańskie światłe przewodnictwo w reformie światowej polityki narkotykowej.
Ukształtowany w ubiegłym stuleciu system kontroli narkotyków okazał się katastrofalny dla zdrowia, bezpieczeństwa i praw człowieka na całym świecie. Skoncentrowany w przytłaczającej mierze na kryminalizacji i karaniu, stworzył olbrzymi nielegalny rynek, wzbogacający organizacje przestępcze, korumpujący rządy, przyczyniający się do szerzenia przemocy, zaburzający funkcjonowanie gospodarki, a także naruszający podstawowe wartości moralne. Rządy zainwestowały nieadekwatnie duże zasoby w represje i penalizację kosztem wysiłków na rzecz poprawienia warunków życia. Dziesiątki milionów ludzi, głównie biednych i należących do mniejszości rasowych bądź etnicznych, zamknięto w więzieniach, w większości przypadków za naruszenia prawa narkotykowego o niskiej szkodliwości i niewiążące się z użyciem przemocy, w zamian uzyskując w najlepszym wypadku znikomą poprawę bezpieczeństwa publicznego. Problemowe użytkowanie narkotyków, a także HIV/AIDS, zapalenie wątroby i inne choroby zakaźne rozprzestrzeniły się w gwałtownym tempie, podczas gdy prohibicyjne postawy reprezentowane przez rozliczne instytucje i rozwiązania prawne w tym duchu utrudniały prowadzenie redukcji szkód i innych skutecznych polityk w dziedzinie ochrony zdrowia.
Ludzkość nie może sobie pozwolić na to, by polityka narkotykowa w XXI wieku była równie nieefektywna i szkodliwa jak w poprzednim stuleciu. Potrzebna jest nowa globalna odpowiedź na wyzwania związane z narkotykami, oparta na badaniach naukowych, współczuciu, ochronie zdrowia i prawach człowieka.
Rolę kryminalizacji i wymiaru sprawiedliwości należy ograniczyć do tego, co naprawdę niezbędne, by chronić zdrowie i bezpieczeństwo. Przewodzić tym zmianom powinni ci, którzy rozumieją, że użycie substancji psychoaktywnych jest przede wszystkim problemem z zakresu zdrowia. W żadnym wypadku nie można pozwolić, by z wysiłków na rzecz kontroli użycia narkotyków płynęło więcej szkody niż pożytku, ani by wyrządzały więcej szkód niż sama konsumpcja substancji psychoaktywnych.
Cieszą nas pozytywne zmiany, jakie zaszły w różnych miejscach na świecie od czasu ostatniej Specjalnej Sesji Narodów Zjednoczonych w 1998 roku. Oparte na sprawdzonych danych programy redukcji szkód są obecnie prowadzone w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się HIV/AIDS i innych chorób zakaźnych, leczenia uzależnień i ograniczania przestępczości związanej z narkotykami w niemal stu krajach.
Coraz więcej samorządów lokalnych, rządów stanów i prowincji, a także państw, przestaje traktować posiadanie narkotyków jako przestępstwo. Część zaczyna prawnie regulować obrót konopiami indyjskimi do celów medycznych, a nawet niemedycznych. Jeszcze więcej uznaje potrzebę uczynienia łatwo dostępnymi niezbędnych leków, zwłaszcza tych służących walce z bólem i opiece paliatywnej w krajach o niskim poziomie dochodów. Nieodzowne są jednak znacznie poważniejsze i bardziej systematyczne reformy.
Z entuzjazmem przyjęliśmy Pańskie wezwanie, z którym w zeszłym roku zwrócił się Pan do rządów, zachęcając, by skorzystały ze sposobności, jaką jest UNGASS, „do przeprowadzenia szeroko zakrojonej i otwartej debaty, która uwzględniałaby wszystkie stanowiska”. Niestety, dotychczas to nie nastąpiło – przynajmniej nie w obrębie Narodów Zjednoczonych. Pańskie przewodnictwo jest teraz pożądane, aby zalążki reform mogły się rozwijać, nie zostały odrzucone jako zbędne, a także by przygotować pole pod rzeczywistą reformę globalnej polityki narkotykowej.
Sygnatariusze z Polski:
Aleksander Kwaśniewski, były Prezydent RP, członek Światowej Komisji ds. Polityki Narkotykowej
Marek Balicki, polityk i psychiatra, były minister zdrowia
Michal Boni, polityk, poseł Parlamentu Europejskiego
Wiktor Osiatyński, profesor prawa, konstytucjonalista
Monika Płatek, profesor prawa na Uniwersytecie Warszawskim, feministka
Jerzy Vetulani, psychofarmakolog, profesor nauk przyrodniczych, członek Polskiej Akademii Nauk
Andrzej Blikle, profesor nauk matematycznych, przedsiębiorca
Zbigniew Niemczycki, przedsiębiorca, jeden z założycieli Polskiej Rady Biznesu
Ewa Woydyłło, doktor psychologii, terapeutka uzależnień
Piotr Pacewicz, dziennikarz
Jacek Żakowski, dziennikarz
Sławomir Sierakowski, publicysta, redaktor i wydawca, założyciel Krytyki Politycznej
Danuta Kuroń, działaczka społeczna, prezeska Fundacji Pomoc Społeczna SOS Jacka Kuronia
Kasia Malinowska-Sempruch, dyrektorka Międzynarodowego Programu Polityki Narkotykowej w Open Society Foundations
Olga Tokarczuk, pisarka
Cezary Harasimowicz, pisarz i scenarzysta
Joanna Rajkowska, artystka
Kora, wokalistka rockowa
Kamil Sipowicz, filozof i artysta
Stanisław Sojka, muzyk
Tomasz Stańko, muzyk
Zbigniew Wodecki, muzyk
Zygmunt (Muniek) Staszczyk, muzyk
Grażyna Wolszczak, aktorka
Jacek Poniedziałek, aktor
Weronika Książkiewicz, aktorka
Gosia Baczyńska, projektantka mody
Lidia Popiel, fotografka
